7 μονόπρακτα για το φτάρνισμα

Από τον Τάνταλο στον Πυργοπολυνίκη: οι πρόδρομοι του Δον Ζουάν, Ιωάννη Κωνσταντάκου

Ακούμε συχνά το ερώτημα αν η νεότερη Ευρώπη δημιούργησε μύθους εφάμιλλους με εκείνους των αρχαίων λαών – ιστορίες εμβληματικές για την ανθρώπινη κατάσταση, γενικά αναγνωρίσιμες και φορτισμένες με νόημα όσο εκείνες του Οιδίποδα, του Όσιρι ή του Μωυσή. Η πρώτη απάντηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι η ιστορία του Γκράαλ: αλλά αυτή δεν αποτελεί καλό παράδειγμα, διότι η αναζήτηση του Γκράαλ είναι στην ουσία ένας αρχαίος κέλτικος μύθος (πιθανώς μακρινός συγγενής του ελληνικού μύθου των Αργοναυτών), που ο δυτικός Μεσαίωνας απλώς τον εκχριστιάνισε. Οι μόνοι, ίσως, νεότεροι ευρωπαϊκοί μύθοι που θα μπορούσαν να συγκριθούν με τους αρχαίους, ως προς τη σημασία και την απήχησή τους, είναι ο Φάουστ και ο Δον Ζουάν.