Μετάφραση - εισαγωγή - σχόλια: Κωνσταντίνος Πουλής, Κουκκίδα, σ. 172
Δύο ανακοινώσεις έχει να κάνει αυτό το απροσδόκητο βιβλίο: πρώτα μας συστήνει ένα θεατρικό έργο του Ουάιλντ που παραμένει άγνωστο στο πλατύ κοινό και δεύτερον έναν μελετητή, τον Κωνσταντίνο Πουλή, που έγραψε μιαν εξαιρετική εισαγωγή. Το πρώτο που κάνει εντύπωση είναι ότι ο Ουάιλντ, παρότι σνομπ, εκτός από σοσιαλιστής τολμούσε να δηλώνει και αναρχικός. Για τον Κροπότκιν έλεγε ότι ήταν ο τελειότερος άνθρωπος που είχε συναντήσει, κάτι σαν σύγχρονος Χριστός. Ο Πουλής τεκμηριώνει με επάρκεια την εποχή, τις περιόδους του Ουάιλντ, τους μηδενιστές, το ρώσικο πολιτικό κλίμα. Μιλάμε για μιαν εποχή στην οποία –όπως γράφει– υπήρξαν άνθρωποι που καταδικάστηκαν σε δέκα ή δώδεκα χρόνια καταναγκαστικά έργα επειδή δανείστηκαν ένα βιβλίο! Η Βέρα Ζασούλιτς, κόρη ευγενών, πυροβόλησε τον στρατηγό Φιοντόρ Τρεπόφ, κυβερνήτη της Αγίας Πετρούπολης, και αθωώθηκε τελικά από τους ενόρκους. Τη δίκη παρακολουθούσαν καθημερινά οι αγγλικές εφημερίδες. «Δημοσιεύονταν καθημερινά άρθρα με τίτλους όπως “Ο μηδενισμός στη Ρωσία”, “Μια νύχτα με τους μηδενιστές”, “Συνωμοσία στη Ρωσία”, “Μυστικές εταιρείες στη Ρωσία”, “Μηδενιστές”, “Μηδενιστές στη Ρωσία”. Η συνταγή περιείχε όλα τα συστατικά της δημοσιογραφικής επιτυχίας: μυστικές συναντήσεις μέσα στη νύχτα, συνθηματικούς κωδικούς και όρκους, κυνηγητά με την αστυνομία, δημόσιους απαγχονισμούς, έναν τσάρο ανδρείκελο στα χέρια των αριστοκρατών, ιδεαλιστές φοιτητές της Ιατρικής, απαγόρευση κυκλοφορίας και παράνομες συναντήσεις – όλο το υλικό της Βέρας ήταν διαθέσιμο στις εφημερίδες της περιόδου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου